ببار اي باران و مرا از وجودت سيراب کن ...

و قطرات لطيفت را بر پيکره خشک من ارزاني دار

و بگذار براي لحظه اي تعم دريا بودن را بچشم

تو همچنان در اين چرخش از دريا ميگوئي

و با تابش خورشيد از ميرش وزايشي دوباره مي گوئي

و من تنها در آرزوي نمناک شدن از وجودت

تو مي گوئي در آن سو اوقيانوسهايست بي کران

و عالمي ناشناخته پنهان

و من هنوز در حسرت قطره نمي !!

و تنها قطره اي از تو مرا لبريز ميکند...

سلام

يا علي مدد

سپاس از حضور پر مهرت

يا علي...

سلام خوبي به وبلاگ من هم سري بزن .وبلاگ خوبي داري